Maja Šiprak
tvoje oči snatre smaragdno nebo
češljaju pramenove zore
pletu tišinu u čvorove sreće
svijet se u njima ogleda
čist i nevin
a suze su oceani
koji oplakuju vrijeme
u tvojem pogledu gnijezdi se
tuga ptica selica pred put
sakriveni kompas
za cestu koja
domu vraća