Julijana Marinkovik
.
Tražila sam te cijelu vječnost
Mislim i više
Našla sam te u vrtu
kako čistiš snijeg
koji je pao jutros
I kao da sam imala trbuh djevojčice
kada je osmijeh
dosegao frekvenciju od 900 MHz
Ovoga puta naše glave su bile
visoko podignute
Jesi li vidio Falco peregrinus
kako se igra sa laticama bijelih ruža
Tamo je procvala ljubav
iznad svih ljubavi
I nema više povratka
.
Bog je zauzet sa besmislenim sitnicama
Svijet je zauzet s glupostima
Ljudi su nedodirlivi
Postoji samo onaj osmijeh
Ova zbunjena žena
Jedan pjesnik koi je napisao pjesmu o poljupcu
Ovu pjesmu koju sada pišem
Ova povijest
o meni i tebi
.
НАСМЕВКА
.
Те барав цела вечност
мислам и повеќе
Те најдов во градината
како го чистиш снегот
што паднал утринава
И како да имав утроба на девојче
кога насмевката
достигна фреквенција од 900 MHz
Овој пат главите
ни беа високо кренати
Го виде ли falco peregrinus
како ги разнесе латиците
на побелените ружи?
Таму расцутела љубовта
над сите љубови
И нема лек да се вратиш назад
.
Бог е зафатен со неговите
бесмислени дребулии
Светот е зафатен со глупости
Луѓето се недопирливи
Постои само онаа насмевка
Оваа збунета жена
Оној поет што напиша
песна за бакнежот
Оваа песна што ја пишувам сега
Оваа историја
за мене и за тебе.