Julijana Marinkovik
Njegova ruka
dosegla je
kraljevske dvore
samo da bi dostigla
ljepotu
svoje duše
Tada je vjerovao
da sve što postoji
je utjeha osjetilima
da istraju
između neba i zvijezda
Jednom je otkinuo
najljepši cvijet
i zaplakao
njegovim suzama,
i ja ne znam
zašto je tišina
nadjačala bol.
.
ЦВЕЌЕТО НА ФИЛОЗОФОТ
Неговата рака
поcегаше
кон кралските дворови
cамо да ја допре
убоста
на својата душа
Тогаш веруваше
дека се што постои
е утеха на cетилата
да истраат
меѓу небото и земјата
Еднаш го скина
најубавиот цвет
и заплака
со неговите солзи
И веќе не знам
зошто тишината
ја надраcна болката
.
30.10.2014
“Apologija ljubavi”