U SRCU

Adolf Polegubić
zaustavi trenutak
i budi u tišini

osjećaš li titraje
koji ispunjavaju prostor
u jutru koje nam se smiješi

sačuvaj me u srcu

sav sam nestalan
od čekanja duga
i života koji odmiče

budi u mom davnom pogledu
s Osridka i njegovih kula
prema uredno poredanim maslinama
nadomak jezera

nikada nećeš razumjeti oskudicu
koja me ispunjala
daleko više od suvišna izobilja

a Ivanja kad se približavala
nove su se trike sjajile
na nogama mojim

ostani sa mnom u tišini
i sačuvaj me u srcu