Julijana Marinkovik
Ako se rodim prije dvjesto godina
probat ću naučiti
da ne uznemiravam
sudbinu nekog tuđinca
da se ne smješka svakom luđaku
koji udiše i izdiše
jebeni zrak
I to nije kraj svijeta
Ako se rodim za dvjesto godina
svuči ću se gola
i tražiti vašu dušu
među gradskim ulicama
I možda narušim
harmoniju vaših srca
i možda preživim
nenaoružana lošim pričama,
ali ću znati gdje sam
ili ću se možda izgubiti u običnosti
svoje sjenke
Ako se rodim za dvjesto godina,
Svejedno…
Podsjeti me nA muziku,
da živim, da se smijem,
da govorim, da dišem,
da sam glasna, da se budim…
Da ti mogu opisati
da sve će opet biti isto.
Sve.
Sve.
.
АКО СЕ РОДАМ ПРЕД ДВЕСТЕ ГОДИНИ
.
Ако се родам пред двесте години
ќе се обидам да научам
да не ја вознемирувам
судбината на некој туѓинец
да не се смешка на секој лудак
кој вдишува и издишува
ебан воздух
И тоа не е крај на светот
Ако се родам по двесте години
ќе се соблечам гола
и ќе ја барам вашата душа
меѓу маалските уличиња
И можеби ќе ја нарушам
хармонијата на вашите срца
И можеби ќе преживеам
невооружана од лоши приказни,
ама ќе знам до кај сум
или можеби ќе се изгубам во обичноста
на мојата сенка
Ако се родам по двесте години..
Сеедно…
Потсети ме на музиката,
да живеам, да се смеам,
Да кажам,да дишам,
да сум гласна, да се будам…
Да можам да ти опишам
дека пак, се ќе е исто.
Тоа. Се!
.
10.2015