Julijana Marinkovik
Ima nešto što ne možemo
iskazati
a toliko je živopisno,
bojim se da to ne razobličim
dovoljno lijepo,
naša mazohistička priroda
je očajno loša,
izloženi smo surovo
postupanju sa dobrim
odgovarajuću riječ
da se do kraja iskažem,
zašto neiskazivo je
tako neiskazivo,
lice ima oblik istine,
glas besmrtne pjesme,
tijelo graciozne arabeske,
imam strah od lirskog
oduševljavanja,
plašim se da ne narušim
plovidbu vodopada,
moj vrisak
samo će narušiti volšebnost
i zato ću šutjeti,
da ne prestane magija
ljubavi
Spremna sam šutjeti
I vi šutite
…
Неискажливо
Има нешто што не можеме
да го искажеме
а толку е живописно,
се плашам да не го разобличам
убавото,
нашата мазохистичка природа
е очајнo лоша,
изложени сме сурово
да постапуваме со доброто
Некогаш не можам да најдам
соодветен збор
да се доискажам,
зашто неискажливо
е неискажливото,
лицето има облик на вистина,
гласот на бесмртна песна,
телото на грациозна арабеска,
имам страв од лирско
воодушевување,
се плашам да не ја нарушам
пловидбата на водопадите,
мојот вресок
само ќе го наруши волшепството
и затоа ќе молчам,
да не престане магијата
на љубовта
Спремна сум да молчам
И вие молчете
Доволна е тишината