Julijana Marinkovik
Rukopis će imati oči
na tebe i mene,
i zar igdje postoji ljepši san
od živog ognja
kad miluje te
i hrani nježno sjeme
Jučer sam podigla
malu kućicu
s velikim zidovima,
sazidala sam je od sunca
i izdisaje naših tijela,
na stol sam stavila djetelinu
što si mi je poslao jutros,
a u srce našu poeziju
da mi zbori kroz vrijeme,
kad umre smrt,
kada dogori pepeo
.
КОГА ЉУБОВТА ЌЕ СЕ ПРЕТВОРИ ВО ПОЕЗИЈА
Ракописот ќе има очи
на тебе и на мене,
и кај има поубав сон
кога живиот оган
те милува
и ги храни нежните семиња
во денов
Вчера направив
малечка куќарка
со големи ѕидови,
ја изѕидав по сонцето
и воздишките на нашите тела,
на масата ставив детелинка
што ми ја испрати утрово,
а во срцево нашата поезија
да ми зборува низ времињата,
кога ќе умре смртта
кога ќе догори пепелта
.