Dubraavka Borić
Mlõdi vȉtrić meštrõl
izjūbî je škuôjke, žõl’
i od miêrla mȍdre vôle
u nãručju jedniẽ vãle.
Ȉstiha nin zvîžjo pȉsme,
sa bȍrovon svīrî frȕlon,
arganjȅton od česmȉne,
mandolînicon- lašćȕron.
Trgūzô je svȅ ogȑce,
travčȉce, kudȉjice,
mȍrske zvīzdȅ, ježînce i čȕke,
i svȅ škuôjke lipotȉce.
Tȅplin glôson dozīvô je
svȅ kãlebe- tȉčice
i š’ njȉma petegulô
na pruôvi od bôrkice.
Ma, svĩrku meštrōlȁ
prikȉnula za čȁs
pȉsmica sa žōlȁ.
U vãlici mõlon
sestrȉce su bîle,
po su mȍrske tȉčice
s’ bôrke odletȉle.
Kolurône stinčȉce,
ogȑce i škuôjkice
u kãntice pȕnile,
iz vãle odnĩle.
6. XII. 2004. ( na šiêst deciêmbra, dvî ȉjade i četvȑte )