Julijana Marinkovik
Ako se ja pitam
za sebe,
pišemo na dva
jezika,
jedan u ime
ljubavi,
a drugi
u tihim apstrakcijama,
Kad sam počela
prvi put pisati
sjećanja su bila
udaljena dvije
milijarde godina,
otac mi je bio blijeđi
i govorio
na prvom jeziku,
potom sam prepoznala
sve knjige
kako sam se približavala
sebi,
tako je nastalo
pisanje,
u razbuđenoj
imperiji
nekog drugog svijeta
.
ПИШУВАЊЕ
.
Ако cе прашувам
cебеси,
пишуваме на два
јазика,
едниот е во името
на љубовта
а другиот
во тивките апстракции,
Кога почнав
прв пат да пишувам
спомените беа
одалечени две
милијарди години,
татко ми беше побелен
и зборуваше
на првиот јазик,
потоа сите книги
ги препознав
кога се приближував
кон cебе,
така настана
пишувањето,
во разбудената
империја
на некој друг свет.
.
“Apologija ljubavi”