Julijana Marinkovik
Pitala sam te:
Pjesniče nad pjesnicima
iz kog iskonskog vrela
uzimas dušu
Božjeg daha
Rekao si mi:
Od žene koju volim
Zatim
si sjeo pored mene,
na komad zemlje
na nebu
.
ИСКОН
.
Те прашав:
Поету над поетите
од кој исконски извор
ја црпиш
душата на Божјиот здив
што ми го вознесе срцево
Рече: Од жената што ја сакам
Потоа седна до мене,
на парчето копно
на небото