Julijana Marinkovik
Ono što ostaje
nisam ni ja, ni ti,
ni ovaj, ni onaj
ni netko negdje tamo
što će ustrajati
da se vine u zatvoreno vrijeme
tek toliko da kaže
da veliki je svijet
manji od jednogbrodskog pristaništa
gdje se lome srca
bezbroj ljubavnika
.
Ono što ostaje
ne pripada
ni kraljevstvu,
ni umnima,
ni bezumnima,
ni poniženima,
ni uzvišenima,
zato što oni
kao i vlakovi
prolaze i nestaju
i nikad se ne vracaju
na mjesto oproštaja
.
Ono što ostaje
je svako biće
s privremenim
boravištem
negdje u nečijem prostoru
i vremenu,
osim ako put
ne vodi nigdje.
.
ОНА ШТО ОСТАНУВА
.
Она што останува
не сум ни јас,ни ти,
ни овој,ни оној,
ни некој таму
што ќе истрае
да се вивне
во запреното време
само колку да каже
дека големиот свет
е помал од едно
бродско пристаниште
кај што се кинат срцата
на безброј љубовници
.
Она што останува
не му припаѓа
ни на кралството,
ни на умните,
ни на безумните,
ни на понижените,
ни на возвишените,
зашто и тие
како и возовите
поминуваат
и заминуваат
и никогаш
не се враќаат
на прошталното место
.
Она што останува
е секое суштество
со привремено
живеалиште
некаде во нечие место
и време,
освен ако патот
не води никаде.
.
”Apologija ljubavi”
30.12.2014
Zadivljen zastajem pred misaonošću i poetikom. Hvala, Julijana, za užitak čitanja…!