Julijana Marinkovik
Sjećam se,
svaki je stih započinjao
od smrti
zvjezdanih točkica
Potom,
punili smo čaše
neprirodnom ludošću
i pili smo vrijeme
iz izmišljenog kalendara
Tako je cvjetao
naš vrt,
od trunke neba
što sam ga krala
od drugih svjetova.
.
НАШАТА ГРАДИНА
.
Се сеќавам,
секој стих почнуваше
од смртта
на звездените точки
Тогаш,
ги полневме чашите
со неприродна лудост
и пиевме време
од измислениот календар
Така цветаше
нашата градина,
од парчето небо
што го крадев
од другите светови.
.
“Apologija ljubavi”