Iz sonetnog vijenca “Zadarska ogrlica”
SONET SEDMI
Roko Dobra
dišuć dušom gordom svog ponosnog lika
još se u snu jave jezdeće feluke*
s bičevima vjetra i strašna urlika
krijumčari kad su opsjedali luke
i još teška mora u sanjivu plavet
ponekad ubaci mukli lavež pasa
iz jazbine mračne gdjeno vreba avet
premda ptice zbore obećanjem spasa…